Dzisiaj indonezyjskie organizacje fundamentalistów islamskich, radykalni imamowie i wszyscy inni wpływowi, pobożni muzułmanie, domagający się uwięzienia sprawującego urząd gubernatora stolicy, Ahoka Basuki Purnamy, wyprowadzili na ulice Dżakarty tysiące rozgniewanych mężczyzn.
Protesty rozpoczęły się od wczesnych godzin porannych pod pomnikiem Monas w centrum stolicy Indonezji. Część protestujących zbiera się jednak w innym „popularnym” miejscu, sercu wszystkich stołecznych demonstracji, przy rondzie Bundaran HI visa vis hotelu Kempinski.
Warto przypomnieć w tym momencie, iż muzułmanie w Indonezji poczuli się śmiertelnie urażeni, kiedy to podczas jednego ze spotkań z wyborcami, Ahok namawiał swoich wyborców, by podczas przyszłorocznych wyborów wybierali rozumnie i … „kierowali się również sercem nie tylko Koranem”.
Wypowiedź tę potraktowali jako oczywiste bluźnierstwo przeciwko surze 51 (Almaida), która kategorycznie zabrania pobożnym muzułmanom brania sobie na przywódców mężów niewiernych, czytaj Żydów lub Chrześcijan patrz … Ahok Basuki Purnama.
Na dowód swojego oburzenia zorganizowano w listopadzie pierwsze masowe protesty pod hasłem 411, co stylistyką graficzną nawiązywało do arabskiego słowa Allah ( الله ) .
Po relatywnie spokojnych protestach w których śmierć poniosła jedna osoba a kilkadziesiąt zostało lekko rannych, sprawa Ahoka trafiła wreszcie na wywalczoną przez twardogłowych wokandę nie zmieniając jednak faktu iż Ahok nadal prowadzi swoją kampanię i wciąż ubiega się o fotel gubernatora stolicy.
Ortodoksyjni Muzułmanie czują się zatem mało usatysfakcjonowani takim obrotem spraw, domagając się bezwzględnie kary więzienia dla niewiernego Kandydata bluźniercy, obrażającego ich świętą księgę Koran.
Aby zaprotestować swoje niezadowolenie zwołali dzisiejsze zgromadzenie Aksi Damai 212, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „Akcja Pokój 2 Grudzień”. Wypada wierzyć, iż „Akcja” utrzyma się w deklarowanych przez organizatorów pokojowych ramach. Patrząc na transparenty i zachowanie niektórych zgromadzonych, można jednak mieć co do tego lekkie (oby niepotrzebne) obawy.
Przeciwnicy Ahoka z determinacją organizowali dojazdy demonstrantów z różnych zakątków Archipelagu. Najwięcej Protestujących przewidziano z najbardziej radykalnych części archipelagu, czyli Sumatry, Sulawesi oraz oczywiście stołecznej Jawy.
by 