Absurdy prawne proponowane przez twardogłowych islamistów w Indonezji osiągają swoje kolejne szczyty. Zwolennicy bezkompromisowej polityki wyznaniowej, zmierzającej (niestety) małymi krokami w kierunku indonezyjskiego szariatu, podnoszą głowy coraz wyżej i coraz głośniej domagają się rozwiązań ograniczających szeroko rozumianą „wolność”, narzucających jedyny słuszny (ich) punkt widzenia.
Sukcesywnie oraz bardzo regularnie i konsekwentnie w przestrzeni publicznej pojawiają się światłe propozycje coraz bardziej dziwnych rozwiązań prawnych. By daleko nie szukać w ubiegłym tygodniu zgłoszono projekt ustawy, karzącej karą więzienia wszystkich bez wyjątku za tzw. przedmałżeński sex.
Tydzień obecny to temat certyfikatów „Halal” – czysty koranicznie – dla coraz większej liczby produktów komercyjnych dostępnych na rynku.
Indonesia Halal Watch postuluje, by w myśl przepisu, który wszedł w życie w roku 2014 a mówiącego o urzędowych gwarancjach czystości dla wszystkich produktów i usług dostępnych na terytorium RI, konsekwentnie wymusić na dostawcach w. w. standardy.
Pod obstrzałem Halalowców znalazły się między innymi kultowe Batiki, będące ikoną rękodzielnictwa spod znaku „Made in Ina”.
Halal Watch nalega by w myśl wspomnianego prawa, nie tylko artykuły spożywcze, kosmetyczne, chemiczne czy farmaceutyczne, ale również odzież, tutaj czytaj Batik, posiadała znak czystości przyznawany przez radę poboznych Ulamów. Halalowcy chcą jednak wspaniałomyślnie dać producentom czas do początku przyszłego roku, oferując rok bieżący na kursy dokształcające i merytorycznie prowadzące do pełnej certyfikatyzacji.
Jak zapowiadają po 1 stycznia roku 2019 każdy podmiot sprzedający, nie posiadający (stempla Halal), może a nawet powinien liczyć się z karą pieniężną a co gorsza ostracyzmem pobożnej społeczności muzułmanów RI.
W radykalizacji środowisk islamskich należy upatrywać po pierwsze kasy, bo jak nie wiadomo o co chodzi, chodzi właśnie o nią, jak również zbliżających się dużymi krokami wyborów prezydenckich oraz niepohamowany apetyt radykałów na fotel Joko Widodo. Podkopywanie autorytetu Jokowi przez posiadającą większość, religijną stronę izby najwyższej widać w wielu dziedzinach życia publicznego.
Polityka radykalnych kroków sprawdziła się już raz w trakcie wyborów w Dżakarcie, wysadzając Ahoka ze zdrowej rywalizacji o stanowisko gubernatora, dlaczego więc nie ma się sprawdzić ponownie w całym kraju ??!!
Piotr Śmieszek
by 
Te zmiany są niepokojące, widać je również w języku, coraz więcej pojawia się tu arabizmów i odniesień do wiary w każdym możliwym kontekście, byłam w zeszłym roku w listopadzie na Jawie i jestem przerażona, bo o ile zmiana prawa to może być „tylko” kwestia prawicowej władzy o tyle arabizacja jezyka odzwierciedla ogólny trend w społeczeństwie.
Tak niestety ma Pani rację.Indonezja przesuwa sie stopniowo w bardzo niepokojaym kierunku. Bedac wewnatz systemu, mozna ulec zludzeniu ze zmiany sa male i do tego powolne co czyni je niegroznymi, jednak wystarczy przypatrzec sie sytuacji z zewnatrz w nieco wiekszych odstepach czasu i wtedy fakty porazaja i przerazaja. Wypada miec nadzieje ze spoleczenstwo ktore doswaidczylo juz jakiejs formy nowoczesnosci i komfortu nie pozwoli odebrac sobie nabytych dobr/przywilejow. Z drigiej strony islam potrafi tak prac swiadomosc i zniewalac milczaca wiekszosc, ze moze sie kiedys stac mniejszoscia chowajaca sie „po katach” przed zradykalizowana tliuszcza. Pozyjemy zobaczymy