Władze Stolicy podjęły decyzję by z jej ulic zniknęły 3ój kołowe Bemo. Ten najstarszy napędzany silnikiem dwusuwowym, stołeczny środek transportu mimo sentymentu i swej 60cio letniej służby Miastu, zanieczyszcza środowisko ponad wszelkie przyjęte normy.Bemo to stołeczna, uliczna legenda Indonezji. Znak rozpoznawczy pewnych dzielnic Dżakarty, wydający swym silnikiem chropowato rzężący dźwięk.
Bemo związane jest ze Stolicą kraju dłużej niż monumentalny Monas tkwiący w samym jej centrum.
Śmiało można powiedzieć, że obok swego kuzyna Bajaja jest jednym z nieodłącznych i trwałych symboli Dżakarty.
Jak się jednak okazuje nie koniecznie aż tak trwałym i ważnym rządzących stołecznym miastem.
Według decyzji władz miejskich, ten 3 kołowy, zaopatrzony w silnik dwusuwowy środek komunikacji miejskiej może w nowym roku bezpowrotnie zniknąć z ulic Dżakarty.
Już w chwili obecnej, Bemo, operują na wydzielonych trasach, w niektórych wyznaczonych dzielnicach, bez możliwości korzystania z wszystkich ogólnie dostępnych dróg.
Według urzędników miejskich, zajmujących się problemami transportu publicznego w tym przyszłym losem 3ój kołowych Bemo, na chwilę obecna wciąż w użyciu jest ponad 540 tych archaicznych pojazdów.
Bemo, wyjechało pierwszy raz na ulice Dżakarty w 1960 roku, więc obchodzi w mijającym roku swoje okrągłe 50-te urodziny.
Wszystko wskazuje na to, że jeżeli nie ostatnie to z pewnością jedne z ostatnich urodzin głośnego trójkołowca.
Miłośnicy historii i motoryzacji mają wciąż szansę podglądania tych weteranów stołecznych dróg, między innymi w okolicach kolejowego Dworca Miasto czyli Stasiun Kota.
by 