Kilka dni temu, 11 maja indonezyjscy buddyści tradycyjnie świętowali swoje najważniejsze święto Waisak alias Vesak, zwane też powszechnie buddyjskim nowym rokiem. Nazwa święta wywodzi się najprawdopodobniej od dwóch martwych już języków (Pali, Sanskryt) mających swoje korzenie na subkontynencie indyjskim. Buddyści utożsamiają dzień Waisak z oświeconym księciem Siddhartha Gautama znanym całemu światu jako Budda Śakjamuni. Przyjęło się traktować ów dzień jako święto narodzin, oświecenia i śmierci pierwszego Oświeconego.
W Indonezji będącej najbardziej ludnym krajem muzułmańskim na świecie, w którym Islam wyznaje prawie 90% mieszkańców, buddyści, wywodzący się głównie spośród mniejszości chińskiej, stanowią 0,72 % populacji, a więc nie bagatela bo aż 1,8 wyznawców.
Główne obchody Waisak 2561 jak co roku miały miejsce niedaleko miasta Yogyakarta, gdzie od 1300 już lat stoi największa świątynia buddyjska świata, monumentalna, wpisana na listę UNESCO, Candi Borobudur.
Ona właśnie oraz pobliski klasztor Mendut gromadzą w maju każdego roku, tysiące rozmodlonych mnichów oraz wiernych. Jak mówi buddyjska mądrość – ”Trzech rzeczy nie da się długo trzymać w ukryciu. A są to, Słońce, Księżyc oraz Prawda.” Niech ta prosta myśl przyświeca Indonezji na trudny obecnie czas, czas sporów politycznoreligijnych z gubernatorem Ahok’iem w tle!!
by 