Zakończony w Kenijskiej Nairobi kongres światowy UNESCO przyznał swoje logo i otoczył patronatem kolejne skarby światowego dziedzictwa i kultury. Wśród tegorocznych laureatów jest aż czterech „Indonezyjczyków”.Angklung – składający się z dwóch rur bambusowych osadzonych na specjalnej ramce instrument muzyczny zna każde dziecko w Indonezji.
Ten pochodzący z okolic Bandung na Jawie Zachodniej instrument bambusowy, jest od dawna powodem do dumy milionów Indonezyjczyków.
Tę dumę i unikalność ANGLUNGU dostrzegła również międzynarodowa komisja UNESCO, przydzielając mu podczas tegorocznego honorowania obiektów światowego dziedzictwa kultury, swój emblemat i patronat.
Podobnie jak Borobudur posiadający logo materialnego skarbu kultury światowej UNESCO, Angklung sygnowany będzie tym samym symbolem, w kategorii niematerialnych skarbów światowej kultury.
Podczas wpisywania nowych skarbów na listę UNESCO, uhonorowano 46 unikalnych eksponatów i zdarzeń kulturalnych z 21 państw.
Wśród współ docenionych w tym roku znalazło się na przykład hiszpańskie Flamenco, chińska Akupunktura i co ciekawe Dieta Śródziemnomorska.
Przedstawiciel UNESCO Indonesia, Masonori Nagaoka powiedział, iż wiąże z przyznanym tytułem duże nadzieje co do promocji instrumentu oraz jego tradycji.
A tradycja instrumentu jest bogata i stara bo sięga do czasów przed islamskich, kiedy Jawa podporządkowana była wierzeniom hinduskim.
Anglung służył społecznościom lokalnym do rytualnego zwoływania wiernych na modlitwy.
W czasach dominacji holenderskiej instrument i gra na nim miała podtekst patriotyczny i wpływała na podnoszenia morale Jawajczyków.
Dostrzegali to również kolonizatorzy, którzy zakazali używania Angklungu.
Doszło w konsekwencji do tego, iż czas zdegradował instrument do poziomu zabawki dla dzieci.
W poprzednim stuleciu został on jednak przejęty i zaadoptowany przez sąsiadów Indonezji, Malezje i Tajlandię.
Rozbudzało to wręcz „świętą wojnę” między Indonezyjczykami i Malajami, którzy ścierali się również o prawo do Batiku tańca Reog Ponorogo i wielu potraw regionalnych.
W tym roku razem z opowiedzianym Anglung, Indonezji przypadły jeszcze trzy stemple patronackie UNESCO.
Otrzymały je wspomniany Batik (sposób barwienia i malowania tkanin), Kris (sztylet jawajski) i Wayang ( Jawajski lalkowy teart cienia).
Do tej pory Indonezja posiadała jedynie 7 skarbów dziedzictwa światowego, więc przyznane na kongresie UNESCO w Kenii 4 nowe tytuły znacznie wzbogaciły tę statystykę.
Do wczoraj symbolem UNESCO pochwalić mogły się jedynie dwie jawajskie światynie Borobudur, Prambanan i Sangiran oraz Komodo, Las Sumatrzański i parki Lorentz i Ujung Kulon.
Wiemy z naszego polskiego podwórka, iż umiejętnie wykorzystany marketingowo sukces otrzymania logo UNESCO, może i powinien przyczynić do zwiększenia popularności i podniesienia rangi Uhonorowanego(j).
Znakomitym przykładem Toruńska Starówka.
by 